kto się odważy?

15 lipca - (nieformalny) Dzień Bez Telefonu Komórkowego

zainicjowali go Internauci

Z telefonu komórkowego korzysta obecnie co 4 mieszkaniec świata. Mimo, że większość z nas wykorzystuje go głównie do rozmów, to komórka łączy w sobie funkcje związane z komunikacją głosową, organizacją czasu, rozrywką i dostępem do Internetu.

Za wynalazcę uważa się Martina Coopera, który w 1973 r. przeprowadził rozmowę przez komórkę wyglądającą jak cegła i ważącą prawie kilogram. W Polsce powitaliśmy to cudo techniki w 1992 roku. Co robimy wychodząc z domu? Sprawdzamy, czy mamy portfel i telefon, no i klucze, żeby zamknąć drzwi. Tak jesteśmy zdominowani przez to narzędzie!

Kto odważy się żyć 24 h bez komóreczki??? We współczesnym świecie wydaje się to utopią. A jaka rozpacz, gdy nie ma zasięgu albo się rozładuje! No i karta pamięci musi być obowiązkowo, a na niej mnóstwo bzdetów, ale (naszym zdaniem) wszystkie potrzebne. I nagle jak żyć, choć jeden dzień, bez kontaktu ze światem. Bez Internetu? proszę bardzo! Ale bez komórki? Co to, to nie! Przyznam, że sama się na tym łapię, iż czytając powieść sensacyjną napisaną pod koniec ubiegłego wieku myślę o głównym bohaterze będącym akurat w tarapatach: co za ciołek! łap za telefon i dzwoń do kumpla po pomoc! Posiadanie komórki jest dzisiaj tak oczywistą oczywistością, że nie można w spokoju książki przeczytać. :-)) Z pewną dozą nieśmiałości proponuję wykorzystać ten Dzień Bez Telefonu Komórkowego na zapoznanie się z ortografią. SMS-y, czat, komentarze do artykułów na portalach i pełne są błędów, o stylu nie wspomnę. Nie jestem polonistką, ani tym bardziej orłem literackim, ale przysłowiowy włos na głowie mi się jeży jakie, ludziska robicie błędy. Nazwy własne pisane małą literą, "a" zamiast "ą" (bo bez Alt szybciej), o nagminnym braku interpunkcji nie wspomnę. Naprawdę, czytając wypisywane treści nie wiem, czy śmiać się czy płakać. Na te smutki jest tylko jedno lekarstwo: "Noc w bibliotece" Agathy Christie. Polecam i życzę miłej lektury.